Τα Μυστηριώδη και Επιβλητικά Δρακόσπιτα Της Εύβοιας

 Tα δρακόσπιτα, όπως τα καλούν οι ντόπιοι της Ν. Εύβοιας, είναι κάποια ιδιόμορφα κτίσματα, δείγματα μιας εξαιρετικής μεγαλιθικής αρχιτεκτονικής, που στέκουν εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια μεταξύ Στύρων και Καρύστου.
Ανεξιχνίαστο μυστήριο αποτελεί μέχρι και σήμερα η ταυτότητα του κατασκευαστή τους, η ιδιότητά που είχαν ως κτίσματα, η εποχή κατά την οποία κατασκευάστηκαν καθώς και η αρχιτεκτονική τους…

Η Τελευταία Αγκαλιά!Κρύβει μια τέτοια σκληρή εικόνα, χίλιες λέξεις τρυφερότητας;

Η Τασλίμα Ακτέρ είναι φωτογράφος και ακτιβίστρια από το Μπαγκλαντές. Τις τελευταίες μέρες, έχει περάσει στα συντρίμμια του εργοστασίου που κατέρρευσε. Μια μέρα, γύρω στις δύο τα ξημερώματα, τράβηξε αυτή τη φωτογραφία, με όνομα «Η Τελευταία Αγκαλιά». Η Τασλίμα έγραψε το κείμενο που ακολουθεί για αυτό που απαθανάτισε: 

«Πέρασα όλη την ημέρα στο εργοστάσιο, παρακολουθώντας τραυματισμένους εργάτες να ανασύρονται από τα συντρίμμια. Θυμάμαι τα φοβισμένα μάτια των συγγενών – ήμουν εξαντλημένη ψυχικά και σωματικά. Γύρω στις δύο το βράδυ βρήκα το ζευγάρι αγκαλιασμένο στα συντρίμμια. Το κάτω μέρος του σώματός τους ήταν θαμμένο στο τσιμέντο. Το αίμα από τα μάτια του άνδρα ήταν σα δάκρυ. Όταν τους είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Νόμιζα ότι τους γνώριζα –ένιωθα πολύ κοντά τους. Κοιτούσα αυτούς που τις τελευταίες τους στιγμές προσπάθησαν μαζί να σώσουν ο ένας τον άλλον – να σώσουν τη ζωή τους.

Να 'ρχεσαι Στον Ύπνο Μου - Χρήστος Μπουλώτης

Τώρα που μας χωρίζουνε βουνά από λόγια αλόγιστα και θάλασσες,

να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου.

Να 'ρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι,

με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο, με τα πόδια...

να 'ρχεσαι πάντως!

Εξάπαντος να 'ρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς,

«Σουσάμι άνοιξε» θα λέω τρις και θα σε μπάζω στ' όνειρο!

Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια,

που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά

μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα…

Η Μπαλάντα του νερού των θαλασσών (LA BALADA DEL AGUA DEL MAR) - Federico García Lorca

Η θάλασσα χαμογελάει

με στόμα από αφρό

και χείλια απ' ουρανό,

σαν σκοτεινό κορίτσι,

που τον άνεμο σπάει

πουλώντας το νερό των θαλασσών

Η θάλασσα χαμογελάει

έχει στόμα από αφρό

και μάτια ουρανό

σαν μητέρα που ένα δάκρυ σκορπάει

και πικραίνει το νερό των θαλασσών

Σ' Αγαπώ Κι Αγαπώντας Σε, Σε Περιέχω -Μάρω Βαμβουνάκη

Σ' αγαπώ κι αγαπώντας σε,σε περιέχω.

Στο εδώ είναι το παντού και στο καθετί τα πάντα.

Είμαι ήσυχη και κίνδυνο δεν έχω.

Γιατί τον πόνο και τη χαρά αρχίζω να τη δέχομαι με την ίδια ευγνωμοσύνη,

το μικρό και το μεγάλο με την ίδια έκπληξη κι όλα τα πλάσματα

ν' αποδέχομαι με τον ίδιο σεβασμό, ακόμα κι εμένα.

Το τίποτα και το όλα αρχίζω να κοιτώ σαν όψεις του ίδιου νομίσματος

που δίχως τη μιαν όψη είναι κίβδηλο.

Αλλά Τα Βράδια - Τάσος Λειβαδίτης

Και να που φτάσαμε εδώ 

Χωρίς αποσκευές 

Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι 

Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο. 

Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες 

ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα 

Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο 

ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος.

Αλλά τα βράδια τι όμορφα 

που μυρίζει η γη. 

Ερωτικός Λόγος - Γιώργος Σεφέρης

                                Α'

Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις

μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί

κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις

κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.

Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση

από τ' αγκάθι σου έφευγε το δρόμου ο στοχασμός

                                                                                    η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ' αποχτήσει

                                                                                    ο κόσμος ήταν εύκολος. Ένας απλός παλμός.