Τώρα που μας χωρίζουνε βουνά από λόγια αλόγιστα και θάλασσες,
να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου.
Να 'ρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι,
με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο, με τα πόδια...
να 'ρχεσαι πάντως!
Εξάπαντος να 'ρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς,
«Σουσάμι άνοιξε» θα λέω τρις και θα σε μπάζω στ' όνειρο!
Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια,
που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά
μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα…
