Μα που κρύφτηκες πάλι;
Κάποιο σύννεφο μου ‘πε
Πώς σε είδε ξανά να περνάς
Απ’ τα μέρη που σ’ είδα σαν τότε
Και μια φορά, σε όνειρο σ’ αντίκρισα
Να κρατάς ότι ποτέ μου, δεν είχα χάσει.
Μα που κρύφτηκες πάλι και που πας;
Κάποιας θάλασσας αρμύρα σε θυμήθηκε
Και μου είπε το φως, πως μακριά μου ξεχνάς
Κι αλλά τόσα πως θες
Μα δε τα ζητάς.
Μα που κρύφτηκες πάλι;
Μια γλυκιά αναπνοή…
Στο μονό μαξιλάρι όση ψάχνουμε ζωή…
Μα που κρύφτηκες πάλι;
Κι όσο πάει θα σε βρω
Η θα σε φέρουν οι ανέμοι
Είτε θα ‘ρθω εγώ
Θ’ ανοίξω το δρόμο, θα κραδαίνω φιλί
Μα πριν ξημερώσει
θα ‘μαι σίγουρα εκεί.
Μια αγκαλιά κι άλλη μια η ζωή μου
Μια αγκαλιά και μια ανάσα μικρή
Κι ας χαθεί μετά η φωνή μου
Ο κόσμος όλος για τα δικά σου τα ματιά
Άλλη μέρα ας μη δει.
Χάρης Γ.Μακρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου